AMFİZEM

Vücut dokularında, anor­mal olarak, havanın bulunması. Deyim, özellikle, akciğer alveollerinde fazla ha­va bulunması halinde kullanılır. Nedeni: Amfizem, genellikle astma ve kronik bronşitte görülen bir durum olduğundan, asıl neden olarak, hava yol­larının tıkanması ve akciğer esnek do­kusunun, enfeksiyon sonucu, yıkımı, gös­terilebilir.
Belirtileri: Amfizem, aslında kro­nik bir hastalıktır. Bellibaşlı belirtisi, za­manla artan soluk darlığıdır. Sonunda hasta, istirahat halinde de güç soluk alır, çünkü alveol yıkımı çok ilerlemiş ve kan -hava arası gaz alışverişi ileri derecede aksamıştır. Göğüs kafesi genişlemiş ve kaburga hareketleri çok azalmıştır. Bu durumda, her solunumda akciğerlere gi­ren ve çıkan hava hacmi normalin çok altındadır.
Te d a v i: Akciğerdeki anatomik deği­şiklikler düzeltilemez. Hasta, sigara iç-memeli, mümkün olduğu kadar temiz havada bulunmalı ve amfizeme bağlı olan kronik bronşit mümkün olduğu kadar kontrol altında tutulmalıdır. Solunum idmanlanyla hasta, durumuna göre en ve­rimli şekilde soluk alıp vermesini öğre­nebilir ve oksijen solunması hastaya yar­dımcı olur. Şişman hastaların zayıflama­sına salık verilir. Amfizem, kalp yetmezliğiyle birlikte görülürse, duruma uy­gun tedavi uygulanmalıdır. Ancak böyle vakalarda hastanın sık sık ve çok ya­kından izlenmesi gereklidir.