YORGUNLUK

YORGUNLUK. İki tip yorgunluktan söz edilebilir:
1. Organik yorgunluk: Ağır kas idmanı sonucu, kanda laktik asit gibi, kasdoku-su metabolizması artık ürünleri belirir;
2. Psikolojik yorgunluk: Sinir dokusu yorgunluğu söz konusu olmadığından, burada artık madde birikimi yoktur. Bu durumda yorgunluk, can sıkıntısının bir ifadesidir. Can sıkıntısı, tekdüze veya istenmeyen bir işin yapılması sırasında bu tip yorgunluğa yol açabilir. Günü­müzde, genellikle ikinci tip yorgunluk söz konusu olur: Örneğin, “endüstri yor­gunluğu” denen halin aslı budur. Bun­dan ötürü, işini sevmeyen ve yorgunluk hisseden kişi, sevdiği bir işe geçtiğinde, yorgunluğunun da kaybolduğunu görür. Bu tip yorgunluğun, çok reklamı yapı­lan ilaçlarla giderilmesi düşünülemez, çünkü sinir dokusu yorulmaz, fakat yor- gunluk hissini unutturan, amfetamin ve hatta alkol gibi uyarıcı maddeler vardır. Yorgunluğa karşı glikoz salık verilmesi de yersizdir; çünkü, genel anlamda gli­koz, enerji veren bir madde olmakla bir­likte; a) Bir fincan tatlı çay veya adi kesme şekerinden farkı yoktur, b) Nor­mal bir insanda glikoz eksikliği olamaz, c) Psikolojik yorgunluk hissi glikozla gi-derilmez. Yorgunluğun çoğu, can sıkın­tısı ve isteksizlik sonucu ortaya çıkar. Kişinin, istekdışı bir iş görmesi bu tip yorgunluğa ve genellikle nevroza (bkz-) yol açar.