Düztabanlık
(Pes Planus). Bebeklerde, çocukların bir çoğunda ve hiç ayakkabı giymemiş erişkinlerde görülebilen bir durumdur. Ayakkabı giyen kişilerde, ayağın iki kemeri vardır: Biri enine, diğeri de uzunlamasınadır. Düz bir yüzey üzerine basılıp elde edilen ayak izinde, ayak parmaklarının kökü ile topuk arasında, iç kısımda, bir boş alan görülür. Düztabanlıkta bu boşluk yoktur ve tüm ayak izi daha geniştir.
Nedeni: Ayak kemerlerini destekleyen kasların, genellikle yatmayı gerektiren bir hastalık sonrası, tonus’unun kaybolması, ayakların şiddetli incinmesi, ayak kemiklerinin kırılması (özellikle os calcis denen topuk kemiğinin), aşırı şişmanlık veya zafiyet, uzun süreler ayak üzerinde kalmak, iltihap, ayakta artrittir.
Belirtileri: Akut veya kronik ağrıdır.
Tedavi: Genel sağlık durumunun düzeltilmesi, idman (ayak parmakları üzerinde yürümek, ayak parmakları üzerinde yükselip alçalmak, ayağın dış kenarı üzerinde yürümek ve bu kenar üzerinde bir süre durabilmek), ortopedik aletlerle destekleme (bu destekler, çelik kemer veya sünger yastık şeklindedir), alçıyla tesbit ve cerrahi müdahaledir.Destekler ağrıyı hemen geçirmekle birlikte, salık verilmesi uygun değildir, çünkü ayak kemerinin normal çalışma yapmasını ve böylelikle de kuvvetlenmesini önlerler ve zaten gevşek olan taban kiriş ve bağlarının daha da uzamasına neden olarak, düztabanlığı artırabilirler.
Alçıyla tespitte, ayak, doğru pozisyonda bir ay kadar alçılı olarak tutulur. Cerrahi müdahale ile de, ayağın iç tarafındaki kemik kısmen alınarak iç kenarın kısaltılmasına ve yeni bir ayak kemeri yapımına çalışılır. Alçı tespiti ve cerrahi müdahale, her vakada başarılı olmadığından, en uygunu, genel sağlık durumunun düzeltilmesine çalışılması ve egzersiz yapılmasıdır.
Göz önünde tutulacak noktalar:
a) Birçok kişide, belirtisi olmaksızın, düztabanlığın bulunduğu,
b) Çoğu insanın, bu durumu nörotik bir hastalık haline getirerek, işten kaçmaya çalıştığı,
c) Görevleri ayakta durmayı gerektirenlerde, düztabanlığın önemli bir sakınca olduğudur.
Henüz yorum yapılmamış.