ENDOKARDİT

Kalp iç yüzeyinin ilti­habıdır.
Nedeni: Normal kalplerde, ağır kro­nik hastalıklar sonu veya ilaç alışkan­lığından doğan zafiyet halleri dışında, iltihap görülmez. Buna karşılık, hasta veya anormal yapıdaki kalplerde, enfek­siyona sık rastlanır; kalpte, doğuştan şe­kil bozukluğu ya da romatizma gibi hal­ler varsa, iltihaplanması olağandır. En-fekte eden organizma, genellikle, kronik bir iltihap meydana getiren streptecoccus viridans’tır.
Belirtileri: Hastalığın başlangıcı sinsidir. Düşük bir ateş ve genel bitkin­lik hali vardır. Hastada bulunan kalp anomalisi bilindiğinden, nedeni bilinme­yen ve arada sırada beliren halsizlik ve hastanın renginin gittikçe solması (bu hastalığa daima anemi eşlik eder), kalp iltihabını düşündürür. Hastada bulunan kalp bozukluğunun bilinmediği hallerde, teşhis koymak zordur. Kalbin iltihaplı bölgeleri, kan pıhtılarıyla örtülür ve ufa­lanan bu pıhtılar genel dolaşıma karı­şıp, ufak emboliler meydana getirir, (bkz. Embolizm). Bunlar, deride, ufak, renk değişikliği gösteren alanlar veya duyar­lı derialtı kabartıları halinde belirir. Tı­kacın böbreklere erişmesi halinde, idrar­da eritrositler görülebilir. Tedavi: Antibiyotiklerin bulunmasın­dan önce, bu hastalık öldürücüydü. Gü­nümüzde, hasta kanından yapılan kültürle, etken organizma ve ona etki edebi­lecek antibiyotik saptanabilmekte ve te­davi buna göre yapılmaktadır. Kalp anor­malliği olan ve endokarditli her hasta­da, periyodik olarak, iltihap odakları araştırılmalıdır. En sık rastlanan kronik iltihap odakları, hasta dişlerdir ve bun­ların çekilmesinden önce, bakterinin ka­na karışmasını önlemek amacıyla, has­taya penisilin zerk edilmelidir.